نامه مامان در روزای آخر

سلام نی نی قشنگم

امروز مامانی یه دردای خفیفی رو تجربه کرد هر دو سه ساعتی یه درد کوچولو و این نشونه نزدیکی دیدارمونه...لحظه دیدار نزدیکه... هر لحظه صورتت رو تجسم میکنم که شبیه کی هستی؟؟؟چی شباهتهایی به بابا داری و چه شباهتهایی به من...البته اینا مهم نیست مهم سلامتی توست...حرکات آخرین لحظات رو مامان توی خاطرش ثبت میکنه چون هر لحظه ش براش یک خاطره س.وقتی پاهای کوچولوت رو به زیرقفسه سینه مامان میزنی درسته که درد داره اما قلقلیت میکنه تا پاهاتو جمع کنی ...میدونم که لحظات اخره و خسته ای ولی چاره ای نیست هر وقت خدا خواست همون موقع بدنیای میایی ...الانم داری با دست وپا به مامان سلام میکنی ..عجب سلامی و احوالپرسی میکنه دختره من شکم مامانی بالا و پایین میشه و یهو یه چیزیزیر پوستش میاد بالا که نمیدونم کف پاهای کوچولوته یا زانوهاته....سکسکه هات از همش خوشگلترن یادم باشه که روزی دو بار به مدت 5دقیقه سکسکه میکنی ...وای که چقدر جالبن...دکتر میگفت اینا نشونه سلامتته...خداروشکر میکنم که سالم و سلامتی...دکتر گفت هرچی نی نی بیشتر بمونه سالم تر و رسیده تره و باهوشتر پس فعلا عجله نکن تا هفته40وقت داری...کبدت کامل میشه و مشکلی برات بوجود نمیاد...خداروشکر نوارقلبت هم عالی بود...شیطونک من انشالا تا پنجشنبه که نوبت مجدد دکتر دارم با مامان باشی واست بهتره ..بعدش چی پیش بیاد خدامیدونه...دوستت دارم یه عالمه...نی نی خاله مریم هم هشت هفته شه یعنی سی و یک هفته از تو کوچولو تره انشالا که اونم سالم باشه و بیادش از انگلیس و باهم بازی کنین