بدون عنوان

عزیزکم!

 آنقدر نسبت به تو مهربانم که این راه مشقت بار تا به دست آوردنت، هرچند سخت اما چه شیرین و به یاد ماندنی می گذرد.

می دانم وقتی به دنیا بیایی تمام این روزهای سخت را پشت پلک معصومانه ات به نسیم فراموشی می سپارم و یک لبخند تو کافی است تا خالی شوم از اندوه لحظه های انتظار و سرشار شوم از دلدادگی مادرانه.

راستی! ... من که این همه نسبت به تو مهربانم؛ چقدر و چگونه با ما مهربان است آن «هزاران بار مهربانتر از مادر»؟